امید

پنجره ديدگانم را به بغض تركيده آسمان مي گشايم

نسيم احساسم رابر روي گلبرگهاي شكفته شده

صحرارها ميكنم رايحه شكوفه هاي بهار را مي بويم

وباخودمي انديشم چه اندوهي است كه درپس آن شادي نباشد

ازكوچه كودكي صدا مي آمد

درظلمت شب صداي پامي آمد

مي خواند مرا كسي به آوازبلند

ازپنجره ها بوي دعا مي آمد

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: