روی سنگ قبرم بنویسیدکبوترشدورفت

              زیرباران غزلی خواند،دلش تر شدورفت 
چه تفاوت که چه خورده است غم دل یا سم
              آنقدر غرق جنون بود که پر پر شد و رفت 

روز میلاد  ، همان روز که عاشق شده بود
             مرگ با لحظه ی میلاد برابر شد و رفت  

او کسی بود که از غرق شدن می ترسید
            عاقبت روی تن ابر شناور شد و رفت 

 هر غروب از دل خورشید گذر خواهد کرد
           غريبي ساده که یک روز کبوتر شد و رفت

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: